“Een geweldige ervaring waarbij ik mij echt verantwoordelijk voelde om de ruim 12.000 noodkreetondertekenaars te vertegenwoordigen in Rome. Door de humor was dat gevoel niet zwaar en daardoor konden we veel volbrengen. ‘Traditie is het doorgeven van vuur, niet het aanbidden van as’ (Gustav Mahler). Pinkstervuur was er bij ons. Nu maar hopen dat "onze taal" bij de verschillende instanties verstaan wordt.”

“Het wàs geweldig. Voor ons allemaal. Gewoon omdat we hebben gedaan wat mogelijk was, omdat we ook samen een Bezield Verband hadden. Alles ligt op de juiste bureaus.”

“Het was echt fantastisch! Ik heb genoten van ons samen en van ieder van ons. Vermoeiend door het wachten, het zoeken naar een adres, de stille hoop dat er weer een deur open zou gaan, we hebben gedaan wat we konden, ik ben zeer tevreden.”

Zo maar enkele reacties na thuiskomst van de groep van 7 delegatieleden over de bijzondere en intensieve dagen die we met elkaar beleefd hebben. In de zeer gevarieerde groep was veel kennis en ervaring verzameld, en een grote betrokkenheid bij het catastrofale proces dat zich in het aartsbisdom aan het voltrekken is.

Voorbereiding

Aan ons bezoek waren intensieve voorbereidingen voorafgegaan. Zo hebben we waar mogelijk afspraken gemaakt binnen ons netwerk in Rome en een aantal exemplaren van onze publicatie overhandigd aan de Nuntius (de ambassadeur van de paus in Nederland) in Den Haag, die deze voorafgaande aan ons bezoek met een begeleidende brief heeft doorgestuurd naar de Congregatie van de Clerus, de Congregatie van de Bisschoppen en het Staatssecretariaat van de paus.

Onze ervaringen in het Vaticaan

Op maandag 27 april zijn wij met een delegatie van 7 personen naar Rome vertrokken met als doel om onze Noodkreet zo breed mogelijk binnen het Vaticaan te verspreiden en deze zo dicht mogelijk bij de paus te krijgen.

In het Vaticaan zijn wij op verschillende plaatsen met opmerkelijke openheid en sympathie ontvangen. Wat een contrast met onze ervaringen in Nederland waar de kardinaal nog geen woord met ons heeft willen wisselen! Zo kregen we onverwacht gemakkelijk toegang tot zowel hoogwaardigheidsbekleders van de belangrijkste congregaties als tot doorgewinterde oudgedienden die het Vaticaan door en door kennen. Van deze laatsten kregen we adviezen over wie we zeker nog meer moesten spreken en hoe we het meest effectief vervolgstappen kunnen zetten. We weten nu nog beter hoe het Vaticaan in elkaar zit en waar de strategische posities te vinden zijn.

Maar wellicht nog belangrijker was de constatering dat, ondanks de veelheid aan (wereld)problemen en de ingrijpende reorganisaties van de curies met bijbehorende stoelendans, onze gesprekspartners opmerkelijk goed geïnformeerd bleken over wat zich in de Nederlandse kerkprovincie afspeelt. En dat wij daaraan met onze Noodkreet aanvullende informatie en misschien zelfs inzichten hebben kunnen toevoegen.

De opzet van onze Noodkreetpublicatie bleek in de praktijk zeer effectief. Het kopblad maakt het mogelijk om in een oogopslag de problematiek weer te geven, waardoor we in enkele minuten het doel van onze missie duidelijk konden maken. Onze boodschap werd nog indringender omdat we ook de Engelstalige samenvatting van het Professorenmanifest en de publicatie van Jozef Wissink (“De verwoesting van een bisdom”) hadden opgenomen. Die onderlinge samenhang werd bovendien nog versterkt door de opname van het beroepsschrift naar het Vaticaan van de geloofsgemeenschap Brummen over de gedwongen sluiting van hun kerk door de kardinaal.

De “case Brummen” bleek direct herkend te worden in ons gesprek met de Congregatie van de Clerus (het beroepsorgaan). We hebben in datzelfde gesprek ook aan de orde kunnen stellen het grote aantal te verwachten beroepsprocedures tegen gedwongen kerksluitingen, de mogelijkheid van een collectieve beroepsprocedure tegen het beleid van kardinaal Eijk en hoe het zit met het lidmaatschap van kardinaal Eijk van dit beroepsorgaan. Bovendien kregen we bevestigd dat de belangrijke brief van 30 april 2013 van deze Congregatie, met daarin de legitieme en niet-legitieme redenen voor kerksluiting, nog altijd onverkort van kracht is.

Met tevredenheid kunnen we stellen dat onze Noodkreet zowel direct als indirect op alle belangrijke plekken is terechtgekomen.

Flyer aan de paus

Wat ons niet is gelukt, is om direct contact met de paus zelf te krijgen. Speciaal voor de generale audiëntie op woensdag hadden we een flyer vervaardigd in het Spaans, met aan de ene zijde de omslag van de Noodkreet en aan de andere kant onze brief aan de paus. Ondanks de inzet van onze ervaringsdeskundige op het gebied van het overhandigen van brieven tijdens generale audiënties aan de paus, zijn we daar niet in geslaagd. Wel hebben we een aantal flyers op andere plekken weten te verspreiden. Zo hangt onze flyer nu op verschillende plaatsen in het Vaticaan op mededelingenborden en ligt ons rapport als inkijk-exemplaar op leesrekken met publicaties.

Hoe verder?

Het zou naïef zijn om te verwachten dat onze missie tot gevolg zal hebben dat het Vaticaan direct zal ingrijpen in de situatie in het aartsbisdom. Het Vaticaan werkt vooral met stille diplomatie. Maar wij zijn zeker positief gestemd over het feit dat we hebben kunnen bijdragen aan de brede verspreiding van kennis binnen het Vaticaan over het catastrofale proces dat zich afspeelt in de Nederlandse kerkprovincie.

We gaan hoopvol, bemoedigd, met nieuwe energie en nieuwe impulsen en ideeën verder aan de slag. Zowel in een voortgaand informeren van Vaticaanse instanties als het mobiliseren en bundelen van krachten en onze individuele begeleiding van bedreigde lokale geloofsgemeenschappen.

Utrecht, 5 mei 2015

Ad de Groot
Gerard Zuidberg

Kijk voor alle genoemde publicaties op onze website: www.bezieldverbandutrecht.nl (Klik ook op het zij-menu: “Noodkreet aan paus Franciscus, waarna het sub-menu verschijnt.