“Een geweldige ervaring waarbij ik mij echt verantwoordelijk
voelde om de ruim 12.000 noodkreetondertekenaars te vertegenwoordigen in Rome.
Door de humor was dat gevoel niet zwaar en daardoor konden we veel volbrengen.
‘Traditie is het doorgeven van vuur, niet het aanbidden van as’ (Gustav
Mahler). Pinkstervuur was er bij ons. Nu maar hopen dat "onze taal"
bij de verschillende instanties verstaan wordt.”
“Het wàs geweldig. Voor ons allemaal. Gewoon omdat we hebben
gedaan wat mogelijk was, omdat we ook samen een Bezield Verband hadden. Alles
ligt op de juiste bureaus.”
“Het was echt fantastisch! Ik heb genoten van ons samen en
van ieder van ons. Vermoeiend door het wachten, het zoeken naar een adres, de
stille hoop dat er weer een deur open zou gaan, we hebben gedaan wat we konden,
ik ben zeer tevreden.”
Zo maar enkele reacties na thuiskomst van de groep van 7
delegatieleden over de bijzondere en intensieve dagen die we met elkaar beleefd
hebben. In de zeer gevarieerde groep was veel kennis en ervaring verzameld, en
een grote betrokkenheid bij het catastrofale proces dat zich in het aartsbisdom
aan het voltrekken is.
Voorbereiding
Aan ons bezoek waren intensieve voorbereidingen
voorafgegaan. Zo hebben we waar mogelijk afspraken gemaakt binnen ons netwerk
in Rome en een aantal exemplaren van onze publicatie overhandigd aan de Nuntius
(de ambassadeur van de paus in Nederland) in Den Haag, die deze voorafgaande
aan ons bezoek met een begeleidende brief heeft doorgestuurd naar de
Congregatie van de Clerus, de Congregatie van de Bisschoppen en het
Staatssecretariaat van de paus.
Onze ervaringen in het Vaticaan
Op maandag 27 april zijn wij met een delegatie van 7
personen naar Rome vertrokken met als doel om onze Noodkreet zo breed mogelijk
binnen het Vaticaan te verspreiden en deze zo dicht mogelijk bij de paus te
krijgen.
In het Vaticaan zijn wij op verschillende plaatsen met
opmerkelijke openheid en sympathie ontvangen. Wat een contrast met onze
ervaringen in Nederland waar de kardinaal nog geen woord met ons heeft willen
wisselen! Zo kregen we onverwacht gemakkelijk toegang tot zowel
hoogwaardigheidsbekleders van de belangrijkste congregaties als tot
doorgewinterde oudgedienden die het Vaticaan door en door kennen. Van deze
laatsten kregen we adviezen over wie we zeker nog meer moesten spreken en hoe
we het meest effectief vervolgstappen kunnen zetten. We weten nu nog beter hoe
het Vaticaan in elkaar zit en waar de strategische posities te vinden zijn.
Maar wellicht nog belangrijker was de constatering dat, ondanks
de veelheid aan (wereld)problemen en de ingrijpende reorganisaties van de
curies met bijbehorende stoelendans, onze gesprekspartners opmerkelijk goed
geïnformeerd bleken over wat zich in de Nederlandse kerkprovincie afspeelt. En
dat wij daaraan met onze Noodkreet aanvullende informatie en misschien zelfs
inzichten hebben kunnen toevoegen.
De opzet van onze Noodkreetpublicatie bleek in de praktijk
zeer effectief. Het kopblad maakt het mogelijk om in een oogopslag de
problematiek weer te geven, waardoor we in enkele minuten het doel van onze
missie duidelijk konden maken. Onze boodschap werd nog indringender omdat we
ook de Engelstalige samenvatting van het Professorenmanifest en de publicatie
van Jozef Wissink (“De verwoesting van een bisdom”) hadden opgenomen. Die
onderlinge samenhang werd bovendien nog versterkt door de opname van het
beroepsschrift naar het Vaticaan van de geloofsgemeenschap Brummen over de
gedwongen sluiting van hun kerk door de kardinaal.
De “case Brummen” bleek direct herkend te worden in ons
gesprek met de Congregatie van de Clerus (het beroepsorgaan). We hebben in
datzelfde gesprek ook aan de orde kunnen stellen het grote aantal te verwachten
beroepsprocedures tegen gedwongen kerksluitingen, de mogelijkheid van een
collectieve beroepsprocedure tegen het beleid van kardinaal Eijk en hoe het zit
met het lidmaatschap van kardinaal Eijk van dit beroepsorgaan. Bovendien kregen
we bevestigd dat de belangrijke brief van 30 april 2013 van deze Congregatie,
met daarin de legitieme en niet-legitieme redenen voor kerksluiting, nog altijd
onverkort van kracht is.
Met tevredenheid kunnen we stellen dat onze Noodkreet zowel
direct als indirect op alle belangrijke plekken is terechtgekomen.
Flyer aan de paus
Wat ons niet is gelukt, is om direct contact met de paus
zelf te krijgen. Speciaal voor de generale audiëntie op woensdag hadden we een
flyer vervaardigd in het Spaans, met aan de ene zijde de omslag van de
Noodkreet en aan de andere kant onze brief aan de paus. Ondanks de inzet van
onze ervaringsdeskundige op het gebied van het overhandigen van brieven tijdens
generale audiënties aan de paus, zijn we daar niet in geslaagd. Wel hebben we
een aantal flyers op andere plekken weten te verspreiden. Zo hangt onze flyer
nu op verschillende plaatsen in het Vaticaan op mededelingenborden en ligt ons
rapport als inkijk-exemplaar op leesrekken met publicaties.
Hoe verder?
Het zou naïef zijn om te verwachten dat onze missie tot
gevolg zal hebben dat het Vaticaan direct zal ingrijpen in de situatie in het
aartsbisdom. Het Vaticaan werkt vooral met stille diplomatie. Maar wij zijn
zeker positief gestemd over het feit dat we hebben kunnen bijdragen aan de
brede verspreiding van kennis binnen het Vaticaan over het catastrofale proces
dat zich afspeelt in de Nederlandse kerkprovincie.
We gaan hoopvol, bemoedigd, met nieuwe energie en nieuwe
impulsen en ideeën verder aan de slag. Zowel in een voortgaand informeren van
Vaticaanse instanties als het mobiliseren en bundelen van krachten en onze
individuele begeleiding van bedreigde lokale geloofsgemeenschappen.
Utrecht, 5 mei 2015
Ad de Groot
Gerard Zuidberg
Gerard Zuidberg
Kijk voor alle genoemde publicaties op onze website: www.bezieldverbandutrecht.nl (Klik
ook op het zij-menu: “Noodkreet aan paus Franciscus, waarna het sub-menu
verschijnt.